Komentarze: 3
Moje szczescie napisalo do mnie, dostałam serduszkowa wiadomosc graficzna:) bedzie u mnie o 16 bo teskni:)
Postanowiłam opisać pewną bliską mi osobę, która przez ostatnie 3 lata bardzo często przeplatała się w moim życiu zawsze na ważnym i szczególnym miescu.
Michała D. poznałam na czacie. Aż wstyd się przyznać ale był to czat HP. Ja byłam rozgoryczona, bo własnie dowiedziałam się, że mam bardzo ważny egzamin za 2 dni. On też miał jakis problem ze szkołą, z tego co pamiętam powinien czytać Hamleta bo następnego dnia miał z niego test i jakos nie chciało mu się pochłaniać tej lektury. Takie błahostki... od słowa do słowa okazało się, że lubimy taką samą muzykę( punktem kluczowym była Nirvana)książki, magię noi HP
Wymieniliśmy się adresami @. Pamiętam, że padły słowa” odpisze, jeżeli Ty napiszesz...” odpisujemy tak do siebie do dzisiaj, mam zapisanych ponad 100@. Żałuję, że nie zapisywałam tych pierwszych bo jest co wspominać. Pisalismy o wszystkim, o szkole, muzyce, filmach, marzeniach, o nas samych, o życiu i o wszystkim co się wokół nas działo. Nigdy nie zabrakło nam tematów. Z biegiem czasu doszłam do wniosku, że piszemy do siebie takie zwierzenia jakby to były karki z pamiętników. Ale wracając do naszych początków... dopiero po 3 miesiącach wymieniliśmy się numerami komórek a np. do dzisiaj ja nie znam jego adresu, nie jest mi potrzebny, nie nalegam. Spotkaliśmy się po półrocznej znajomości. Dzień wcześniej, on zadzwonił do mnie. Pamiętam, tą rozmowę, miał taki miły i sympatyczny głos. Następnego dnia, był ten dzień przez który nie mogłam zasnąć w nocy. To spotkanie nie było zbyt udane- przynajmniej ja tak uważam. Wybrałam się z koleżanką na targi książek noi on też tam wpadł... było trochę nie swojo, dwa na jednego. Ale moje wrażenia i tak były pozytywne. Do dzisiaj pamiętam jak wyglądał; metal, włosy za ucho, parka, koszula al.’a grung, czarne glany (czyste, prawie nie zniszczone), miał takie delikatnie wyglądające ręce i chyba niebieskie oczy...pierwsze co do mnie powiedział to „ przepraszam, czy ty jesteś Monika?” urzekł mnie tym. Od tego spotkania minęły 2 lata, nadal pisaliśmy i smsowalismy jednak żadne z nas nie odważyło się zaproponować spotkania znów- do czasu, ale o tym później. Michał pisał bardzo często dwuznacznie, podobało mi się to ale nie przyw8iązywałam do tego większej uwagi. Cieszył mnie każdy jego @ czy sms, to jak się do mnie zwracał” moja mała”, „ maleńka” z reguły nie lubię jak ktos tak na mnie mówi ale on mógł i może- bo wciąż to robi
Gdy chorowalam dosyć mocno (miałam zapalenie stawu kolanowego i grype) on psychicznie był przy mnie, pisał i pocieszał. Wystarczało, że pusciłam mu sygnał a on już był. Potem Michał nie miał dostępu do netu, wadomo- na modemie nie można poszaleć i nasz kontakt się urwał, zostały nie liczne smsy ale ja nadal o nim pamiętałam, wciąż pełnił ważną rolę w moim życiu. Ja zaliczyłam dwa związki które w jakis sposób mnie zmieniły. Pewnego wieczoru, kiedy było mi źle napisałam do Michała... dostałam @ zwrotnego. Odpisał, jest bo „ go potrzebowałam, wiec jakie miał prawo się nie zjawić” tak napisał... strasznie się cieszyłam, że on znowu był- ktos komu mogłam się zwierzyć z rzeczy których nie wszyscy rozumieli, on bezstronnie pomógł, wysłuchał, skomentował. Nigdy wczesnej nie znałam nikogo takiego. Po prostu bardzo go potrzebuję. W przypływie smutku i wyrzutów sumienia zrobiłam cos bardzo głupiego, wie o tym tylko Emi, Krzysiek i Michał. Napisał, żebym już tak nigdy nie robiła, że się o mnie martwi i boi. Oczywiście też mnie za to ochrzanił, zadziałało. Jak dostałam się do LO, to był on pierwszą osobą która się o tym dowiedziała. Napisał mi miłe rzeczy, że zawsze we mnie wierzył itd. Pewnego dnia, to było w te wakacje wyjechał nad morze. Imprezował, padły dwuznaczne słowa, Michał zaczął pisać różne wyznania miłosne. Zdaję sobie sprawę, że był pod wpływem licznych piw ale mimo wszystko... później jego kolega napisał mi smsa z taką trescią: „Odpisuj mu na @ bo się dużo o tobie nasłuchałem...”to mi dało do myślenia. On wie, że ja z kimś jestem. Michał jest wolny. Często zastanawiałam się jakby to było gdybyśmy byli razem ale boję się, że ta nić przyjaźni by się przetarła, zatraciła a tak jest przecież cudownie. Michał jest idealną partią na chłopaka, partnera i przyjaciela zarazem. Dostałam od niego kartkę z nad morza, szczerze się zdziwiłam. Noi padła z jego strony propozycja spotkania. Muszę przyznać, że czekałam na nią od dawna, sama miałam taką ochotę i potrzebę ale chyba nie miałam tyle odwagi aby zaproponować. Tak więc mamy w planie spotkanie, co z nigdo wyniknie zobaczymy. CD(może nastąpi)N